Ne cümleler...
Ne şarkılar...
Nede milyonlarca satır,
Anlatabilir miydi yürekten geçenleri?
Evet, sen varsın her kelam da...
Her satırda.
Seni anlatmak...
Seni yazmak geliyor içimden!!
Yüreğimi satırlara dökmek..
Sen kokan düşüncelere dalmak.
Durdum, kaldım öylece...!!
Uzun Uzun seni anlatmayı istedim.
Çok kez düşündüm...
Becerebildiysem ne ala.
Anlatmaya yetermiydi cümlelerim, bilemedim!!
Ve başladım seni anlatmaya;
"Akşam oldu, hüzünlendim Ben yine"
Diyerek başlasam mesela seni yad etmeye...
"Hasret kaldım, gözlerinin
rengine...!"
Diyerek devam etsem.
Sonra, şarkılarda mırıldanıp...
Seni söylesem her nakaratta.
Dalgalandım da duruldum...
Koştum, ardından yoruldum.
İç çekişlerimde sakladım seni...
Örnek aldım...
Şarkılarında tattım ben muhabbeti!!
Yokluğunda şarkılarınla avundum.
Düşüncelere dalıp giderken sana yazdığım her
satırda...
Yutkunmak bile nafile oldu, yüreğime her
dokunuşunda.!!
Duydum ki, bizleri koyup gitmişsin.!!
Herkesin yüreğine ateş ektin... Sen, bizleri
senden ettin.
Ormancı türküsünde demiştin ya hani;
"Köyümüze getirdin yoktan bir
acı...!!"
İşte, böyle dağladın yürekleri.
Bir vefa yoksunu olmuşken insanlık...
Çınarını kaybetmesi üzüyor insanı..!!
Sen ki, gurur kaynağı...
Sen ki, duruşun endamı...
Sen ki, Şarkıların insanlara muaşeret-i.
Gidişin üzdü ya bizleri...
Seni görememek yakıyor işte insanın canını.
Sen yürekte...
Şarkılarınla anılacak ve hep bizimle
kalacaksın!!
Huzur içinde...
Nurlar içinde yat...
Seni Saygıyla selamlıyoruz...
Ve Seni Çok Ama Çok Seviyoruz.
Saygılarımla ;
EMRAH DEDE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder