Tarih 9 Eylül 2014...
Tarih 9 Eylül 2014... Saat 15:50 civarları..!!
Servise bindim ve işe gitmek için yola çıktım!! Diğer durağa gelmek üzereyken,
yol kenarında, bahçe gibi bir yerde yaklaşık 50 yaşlarında bir adam, elinde bir
poşet ve poşetin çerisinde ekmek parçaları vardı... Arıyordu belli!! Açtı ve
muhtaçtı bir lokma ekmeğe... Bulduğu bir parça ekmek bile onun için çok büyük
sevinçtir diye düşündüm... Ve yine kendi kendime söylenerek, ona bakarak daldım
gittim!! Bindiğim araç ilerledi, oradan adamın bulunduğu yerden uzaklaştık...
Fakat, aklım orda o adamda kalmıştı!! Yutkundum zorla ve düşünmeye devam
ettim... İçim acıyor ve bizim bulduğumuz nimetleri beğenmediğimizi düşünüyordum
bir yandan!! Biz, derdimiz var diyoruz...
Şu anki halimizden memnun olamıyoruz... Hep
yüksek mevkilere özeniyoruz, lüksü istiyoruz.. Peki neden hiç birimiz, bizden
daha kötü durumda olanları düşünmüyoruz?? Neden beterin beteri var deyip,
nefsimize dur diyemiyoruz?? Aslında bizler şu an bunu okuyabilenler çok
şanslıyız biliyor musunuz? Çünkü muhtaçlık öyle basit bir şey değildir... Hiç
düşündün mü; telefonun yok... Televizyon yok... Radyo yok... Ya düşünsene.
Şimdi gidip istesen marketten bırak bir çikolatayı, kutusunu alırsın dimi...
İşte!! O çikolatanın bile kokusunu bilmeyenler var hayatta biliyor musun??
Derdim var deme, dert herkeste var!! Senden yukarıda zengin olanlara bakma,
senden kötü olanlarda var... Bugün bir paket sigara... Bir bardak çay... Bir
kahve... Veya alkol alabiliyorsan, senin keyfin gayet yerinde... Ya birde bir
lokma ekmek alamayanlar!!!!
~ Emrah Dede ~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder